فرآیند ادراک با در معرض محرک قرار گرفتن آغاز می شود. یعنی شما برای درک هر چیزی، ابتدا لازم است اطلاعاتی در مورد آن دریافت کنید. ما این اطلاعات را، از هر نوعی که باشد (تصویر، بو، قیمت، تبلیغات و … ) محرک حسی یا احساسی می نامیم زیرا این اطلاعات توسط گیرنده های حسی ما (چشم، گوش، پوست و …) دریافت می شوند. در معرض قرار گیری زمانی روی می دهد که افراد به طور تصادفی و یا با اراده قبلی و در راستای اهدافی خاص، با محرک های محیطی تماس برقرار می کنند. اگرچه تمامی محرک هایی که افراد در معرض آن ها قرار می گیرند، مورد توجه آن ها قرار نمی گیرند.

توجه به معنای تخصیص ظرفیت ذهنی به یک محرک یا عمل است. مصرف کنندگان پس از تصمیم گیری در مورد قرار گرفتن در معرض یک پیام، ممکن است به طور آنی به جنبه ای از محرک که در معرض آن هاست توجه نمایند. توجه ممکن است با برنامه ریزی قبلی، غیر ارادی و یا ترکیبی از این دو روی دهد. توجه برنامه ریزی شده بر مبنای هدف صورت می گیرد؛ افراد از توجه خود برای یاری گرفتن در انجام امور استفاده می کنند. زمانی که محرک های خارجی آگاهی آنان را ناخواسته جذب می کند، توجه غیر ارادی است.

نمونه هایی از ردگیری تمرکز بصری در وب سایت های پر بیننده ایرانی که با استفاده از نرم افزار های آوین به دست آمده اند در زیر قابل مشاهده است:

فرآیند های ادراکی

تصوری که نسبت به حواس انسانی وجود دارد، آن ها را مانند پنجره هایی باز به روی دنیا تجسم می کند. اما یکی از کارکرد های ابتدایی سیستم های حسی، در رابطه با اطلاعات بی استفاده یا نا مربوط است. بدین صورت که سیستم های احساسی ما به عنوان سیستم های انتخاب گر عمل می کنند. شاید برجسته ترین روند مطالعات روان شناسی و فیزولوژیکِ ادراک در دو دهه گذشته، دانش رو به افزایش ما نسبت به ماهیت تعاملی و شهودیِ آگاهی است.

تجربه ما از جهان، تشکیل یافته است از گستره وسیعی از استنتاج های ناخودآگاه در مورد دسته های ادراکی ای است که ما به وسیله تجربیات شخصی خلق می کنیم. به عنوان مثال، ما توانایی تشخیص بلا درنگ نزدیکی اجسام به خود را نداریم. زیرا یک “حسِ مستقیمِ فاصله” را تحلیل نمی کنیم بلکه اگر فرض کنیم دو جسمی که رو به روی ما قرار دارند هم اندازه هستند، تفسیر می کنیم که جسم بزرگ تر در فاصله نزدیک تری قرار دارد. این بدین معنا است که ادراک ما نسبت به نزدیکی یک جسم، بر اساس ساختار و دسته بندی های شخصی ما شکل گرفته است.

مدل زیر نمایانگر چهار مرحله اصلی در فرآیند ادراک است: