سبک زندگی به معنای شیوه زندگی خاص یک فرد، گروه یا جامعه است. سبک های زندگی مجموعه ای از طرز تلقی ها، ارزش ها، شیوه های رفتار، حالت ها و سلیقه ها در هر چیزی را در بر می گیرند. موسیقی عامه، تلویزیون و آگهی ها، همگی تصورها و تصویرهایی بالقوه از سبک زندگی فراهم می کنند. سبک زندگی کلیت رفتار های مصرف کنندگان را در بر می گیرد و بیشتر مردم معنقدند که باید سبک زندگی شان را آزادنه انتخاب کنند.

در بیشتر مواقع، مجموعه عناصر سبک زندگی در یک جا جمع می شوند و افراد در یک سبک زندگی مشترک می شوند. گروه های اجتماعی اغلب به نوعی مالکِ یک نوع سبک زندگی شده و یک سبک خاص را تشکیل می دهند. سبکی شدن زندگی با شکل گیری فرهنگِ مردم رابطه نزدیک دارد. مثلا می توان شناخت لازم از افراد جامعه را از سبک زندگی افراد آن جامعه بدست آورد. سبک زندگی را می توان به مجموعه ای از رفتار ها تعبیر کرد که فرد آن ها را به کار می گیرد تا نه فقط نیازهای جاری او را برآورند، بلکه روایت خاصی را که وی برای هویت شخصی خود برگزیده است، در برابر دیگران مجسم سازد.

سبک زندگی ارتباط نزدیکی با ارزش ها و شخصیت مصرف کنندگان دارد. در حالی که ارزش ها و شخصیت، حالات و ویژگی های روانی را نشان می دهند؛ سبک های زندگی، الگوهای حقیقی رفتار مصرف کننده هستند. به ویژه اینکه این الگوها با بررسی فعالیت ها، علایق و عقاید مصرف کننده بدست می آیند. فعالیت هایی که مردم در اوقات فراغت خود انجام می دهند، اغلب نشان دهنده سبک زندگی شان است. یک مصرف کننده ممکن است فعالیت های بیرونی نظیر فوتبال را ترجیح دهد، در حالی که دیگری ممکن است به وب گردی در منزل علاقه داشته باشد.

متخصصان بازاریابی، متغیرهای جمعیت شناسی، روان شناسی و علوم رفتاری اجتماعی را ترکیب می کنند تا بتوانند درباره رفتارهای انسان های محیط زندگی خود اطلاعات بیشتری بدست بیاورند. این رویکرد معروف که در اصطلاح “بازاریابی سبک زندگی” نامیده می شود به رشته ای جذاب برای شناسایی الگوهای سبک زندگی جامعه تبدیل شده است.